17 augustus 2023, babylijkje Angel, Steenwijk
Hart van Nederland, 22 april 2025: "Vrouw (20) doodt baby na geheime bevalling en verbergt lichaampje in vuilniszak"
Een 20-jarige vrouw uit Steenwijk wordt verdacht van het doden van haar baby direct na de bevalling. Ze stopte het lichaam in een vuilniszak en verborg het op haar kamer. Tegen de vrouw is dinsdag in de rechtbank in Zwolle een celstraf van veertig maanden geëist, waarvan de helft voorwaardelijk.
In de nacht van 16 op 17 augustus 2023 beviel de toen 19-jarige Christin van B. in het donker, op haar kamer in haar ouderlijk huis in Steenwijk, van baby Angel. Ze wist naar eigen zeggen niet dat ze zwanger was. Na de bevalling "viel ze even weg", vertelde ze de rechters. Toen ze weer bijkwam, ademde het kind volgens haar niet meer. Uit onderzoek van het Nederlands Forensisch Instituut blijkt echter dat de baby wél heeft geademd. "De verdachte heeft er bewust voor gezorgd dat de baby direct na de geboorte niet langer zou ademen. En ze heeft zelf de hand gehad in haar overlijden", zei de officier van justitie.
Zoekopdrachten op telefoon
Niemand wist dat ze zwanger was, al vroeg haar moeder er wel naar. Volgens de officier zocht de verdachte in de dagen voor de bevalling op haar telefoon op termen als 'zwangerschap' en 'thuisbevalling'. De nacht voor de bevalling blijkt uit die zoekopdrachten dat haar vliezen waren gebroken. Waarom vroeg ze tijdens de bevalling haar ouders niet om hulp, wilde de rechter weten. "Ik kon gewoon niets", antwoordde de jonge vrouw. Ze had pijn en was in paniek die nacht, verklaarde ze. "Angel verdient het om nooit vergeten te worden", zei de vader van het kind in tranen in de rechtszaal. Hij had zijn toenmalige vriendin nog gevraagd of ze zwanger was, maar zij ontkende. "En jij leeft verder alsof er niets gebeurd is."
Volgens de officier heeft de verdachte zich met behulp van internet door haar eigen bevalling geloodst, zonder ook maar iemand in te roepen. Een definitieve doodsoorzaak kon echter niet worden vastgesteld. Haar advocaat meent dat evenmin vaststaat dat zijn cliënt de dood van het kind heeft veroorzaakt. "Ik vind het heel naar dat het nu lijkt of ik het expres heb gedaan. Dat is niet zo", reageerde Van B. De uitspraak volgt op 6 mei.
De Stentor, 22 april 2025: "C. (19) beviel in het geheim van een dochter: pas dagen later kwam de waarheid boven water"
Freed Morren | EZe dacht niet dat ze zwanger kon zijn. Toch beviel C. van B., toen 19 jaar oud, in de zomer van 2023 in het diepste geheim van een dochter. Helemaal alleen, midden in de nacht, op haar slaapkamer in Steenwijk. De baby overleefde het niet. De jonge vrouw vertelde niemand iets, dagenlang.
Haar moeder had haar nog gevraagd of ze zwanger was. Ze was ‘wat dikker geworden’. „Maar dat kon niet”, vertelde Van B. in de rechtbank. „Ik sportte minder en at meer.” Daarom deed ze ook geen zwangerschapstest. De dagen voor haar bevalling voelde ze zich niet goed. Ze zou eigenlijk gaan werken bij haar bijbaan in de supermarkt, maar bleef thuis. „Pas toen mijn vliezen braken, drong het tot mij door dat ik zwanger was.”
Buiten bewustzijn
Ze beviel in stilte, in het donker, op haar zolderkamer, boven de kamer waar haar ouders lagen. Niemand hoorde haar. Niemand werd gebeld. „Ik ben een tijdje buiten bewustzijn geweest. Toen ik weer bijkwam, lag de baby, een meisje, op een kussen. Ik voelde geen hartslag meer.” Ze wikkelde het lichaampje in een doek en stopte het in een plastic zak. Toen begon ze met opruimen. Een dag later liep ze rond op het bloemencorso in Sint Jansklooster, alsof er niets was gebeurd. Pas toen haar moeder onder haar bureau een vuilniszak met bebloede doeken vond, kwam de waarheid stukje bij beetje naar boven. Van B. hield eerst vol dat het om een miskraam ging. Toen een verloskundige werd ingeschakeld en later ook de politie, veranderde haar verhaal.
Kalm en afgemeten
Tijdens de zitting antwoordde Van B. kalm en afgemeten op vragen van de drie rechters, die haar ruim een uur lang ondervroegen.
„De krampen werden erger. Had je toen door dat er een kindje kwam?”, vroeg een van hen.
„Ja.”
„Heb je gedacht: ik moet hulp halen, mensen roepen?”
„Het was toen al te…”
„Roepen kan altijd.”
„Dat lukte niet.”
„Er zijn vrouwen die moord en brand schreeuwen tijdens het bevallen.”
„Dat lukte mij niet.”
Zelfs haar toenmalige vriend, met wie ze ruim anderhalf jaar een relatie had, wist van niets. In de rechtszaal leest hij snikkend een verklaring voor. „Ik had vader kunnen zijn. Bij elke peuter, bij elke kinderwagen denk ik aan de baby. Ik had mijn leven voor haar willen geven.” Hier probeert Van B. op te reageren, maar ze barst in tranen uit.
Zoekgeschiedenis op telefoon
Volgens de officier van justitie is het onmogelijk dat Van B. haar zwangerschap niet doorhad. Zij leest in de rechtszaal zoektermen voor die ze tijdens en zelfs vlak voor de bevalling gebruikte op Google. ‘Water gebroken wat nu’, ‘thuis bevallen’, ‘checklist en benodigdheden bevalling’, ‘hoe lang duurt een bevalling’. Ook aan het begin van de zwangerschap zocht ze op ‘pijn in onderrug’, ‘abortusrechten’, ‘bloedverlies tijdens zwangerschap’ en ‘hoe te slapen als je zwanger bent’. Een dag na de bevalling zocht ze op ‘hoe was je bloed uit lakens’ en ‘wat te doen met dode huisdieren’. Volgens haar advocaat bewijst die zoekgeschiedenis niets. „Als mensen je vragen of je zwanger bent, zoek je informatie op. Dat betekent niet dat je het zeker weet.”
Naar de hel
Over het motief komt tijdens de zitting weinig naar voren. Alleen de officier van justitie leest een passage Van B.’s verklaring voor: „Als je seks hebt voor het huwelijk, ga je naar de hel”, verklaarde ze eerder bij de politie. Hoewel er geen verwondingen zijn ontdekt bij het kindje, is volgens de officier sprake van neonaticide, het doden van een baby binnen 24 uur na de geboorte. Mogelijk heeft ze het kindje laten stikken. De officier eist een forse straf: 40 maanden cel, waarvan 20 voorwaardelijk, met een proeftijd van vijf jaar. Daarbij moet Van B. verplicht in behandeling blijven en zich melden bij de reclassering. De rechtbank doet over twee weken uitspraak.